Tradycje regionu dobrońskiego

Etnograficzna mapa regionu łódzkiego dzieli się na pięć podregionów, spośród których wyróżnia się między innymi region sieradzki, wyróżniający się widoczną w obrzędach, muzyce, stroju i sztuce ludowej kulturową odrębnością.

Sztuka ta, kultywowana zarówno przez indywidualnych twórców, jak również zorganizowane grupy, tj. Zespoły Pieśni i Tańca, pozwala zaznajamiać i zachowywać ludowe tradycje, dążąc tym samym do pogłębiania lokalnego patriotyzmu. Dorobek artystyczny zespołów prezentowany jest corocznie na gminnych, powiatowych, krajowych oraz międzynarodowych uroczystościach, w trakcie różnego rodzaju przeglądów.

Strój sieradzki składa się z:

  • damski: stónika (suknia letnia), okazałego dookolnie haftowanego fartucha, kaftana zwanego szackiem i czerwonego prążkowanego wełniaka (rzadziej zielonego) zakładanej na plecy zapaski oraz robionej na drutach chustki pachowe białej lub czarnej
  • męski: lniana biała koszula, czerwony prążkowany spencerek, zielone prążkowane spodnie

Założony w 1958 roku z inicjatywy lokalnych działaczy Zespół Pieśni i Tańca „Dobroń” na co dzień prezentuje bogaty repertuar, który to wypełniają pieśni i tańce regionu sieradzkiego, łowickiego, krakowskiego, kujawskiego, opoczyńskiego, lubelskiego, rzeszowskiego, śląskiego, tańce górali żywieckich, beskidzkich, podhalańskich, widowiska regionalne „Siemieniec”, „Wesele sieradzkie” oraz tańce narodowe: polonez, mazur, krakowiak, kujawiak, oberek.

Ponadto, w 2022 roku Zespół i Dobrońskie Centrum Kultury, wspólnie z władzami gminy, rozpoczęli przygotowania do wpisana spektaklu taneczno-wokalnego Siemieniec, wykonywanego wydaje się już tylko przez „DOBROŃ”, na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa. Taniec ten pod wieloma względami stanowi unikat w polskiej tradycji, wykonywany był w układzie korowodowym, łańcuchowym. Ma ścisłą formę metrorytmiczną, prostą, ale specyficzną, zawierającą nieoczekiwane, nietypowe u nas przeakcentowanie, co skutkuje wrażeniem bezustannie gubionego i zaraz znów odnajdywanego pulsu. W towarzyszącej tańcowi przyśpiewce szczególnie akcentowana jest wbrew prozodii ostatnia sylaba w każdym wersie.

Celem podtrzymania i ochrony niematerialnego dziedzictwa regionu sieradzkiego (wsi sieradzkiej), w tym subregionu dobrońskiego, w 2023 roku złożono wniosek o dofinansowanie projektu zakupu strojów ludowych, realizowanego ze środków pozostających w dyspozycji Dyrektora Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Etno Polska 2023.

Całkowita wartość projektu: 33 479,00 zł.
Dofinansowanie ze środków NCK: 30 000,00 zł.