Zajęcia w roku szkolnym 2021/2022:
środy: godz. 17.00 – 19.00 – zajęcia z grupą dziecięcą ; godz. 19.00 – 21.00 – próba całej orkiestry
czwartki: godz. 17.00 – 21.00 – zajęcia indywidualne z dziećmi i grupą dorosłą
w Dobrońskim Centrum Kultury, ul. W. Witosa 1a
Serdecznie zapraszamy dzieci i młodzież do udziału z zajęciach Orkiestry Dętej!!
Nabór – czwartki godz. 17.30 – 21.00
Dyrygent: Piotr Cynarski
Zamiłowanie mieszkańców Dobronia do muzykowania sięga drugiej połowy XIX wieku i jest jednym z bardziej spektakularnych przejawów budzącego się życia kulturalnego, oraz miejscowego folkloru. Początkowo indywidualne, domowe muzykowanie przestaje wystarczać i w 1902 roku przybiera formę bardziej zorganizowaną. Dobroński gospodarz – Wojciech Kabza, przy pomocy swojego brata Antoniego oraz wsparciu miejscowego proboszcza – Marcjana Włostowskiego i Zygmunta Kellera – tutejszego dziedzica zakłada 12-osobową orkiestrę dętą. Początkowo, muzycy należący do orkiestry pobierali dodatkowe lekcje gry na instrumentach u pabianickiego kompozytora – Juliusza Prosnaka, do którego raz w tygodniu przyjeżdżali wozem konnym. Po roku zrezygnowano z tych czasochłonnych dojazdów, a lekcje gry prowadził już na miejscu w Dobroniu kapelmistrz orkiestry – Wojciech Kabza. Z czasem repertuar orkiestry stawał się coraz bardziej rozbudowany i obok marszów muzycy wykonywali walce, mazurki, polki, oberki, liczne piosenki ludowe, kolędy, a także inne pieśni kościelne.
Pierwszy publiczny występ orkiestry miał miejsce w czasie Świąt Bożego Narodzenia 1903 roku w kościele parafialnym w Dobroniu. Grano kolędy wspólnie z chórem Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia” (rok. zał. 1886). W późniejszych latach takie wspólne występy orkiestry i chóru były bardzo liczne, a występowano nie tylko w Dobroniu, ale też w Łasku i Pabianicach. W programie występów obok utworów muzyki klasycznej znajdowały się liczne pieśni patriotyczne przyczyniające się do budzenia poczucia przynależności narodowej.
W 1905 roku nasza orkiestra bierze udział w pochodzie strajkujących robotników w Pabianicach. Muzycy zostali pobici przez Kozaków, a dyrygent orkiestry i ówczesny wójt gminy Dobroń – Wojciech Kabza został aresztowany i osadzony w więzieniu. W procesie został uznany winny buntu przeciw władzy carskiej i skazany na śmierć przez powieszenie. W ostatniej chwili został ułaskawiony przez gubernatora Guberni Piotrkowskiej.
Latem 1910 roku 10 osób z dobrońskiej orkiestry przedostaje się przez granicę do Krakowa, by tam brać udział w uroczystościach obchodów 500 rocznicy bitwy pod Grunwaldem oraz odsłonięciu pomnika króla Władysława Jagiełły.
Wybuch I Wojny Światowej przerwał na pewien czas działalność orkiestry. Duża część instrumentów muzycznych została zniszczona przez żołnierzy niemieckich. Dopiero po przesunięciu się frontu dalej na Wschód udało się uzupełnić ubytki instrumentalne i orkiestra ponownie rozpoczyna swą działalność.
W latach 1917 – 1918, wspólnie z Towarzystwem Śpiewaczym „Lutnia” członkowie orkiestry organizowali liczne koncerty i imprezy, z których szczególnie dużą popularnością cieszyły się „majówki”. Dochód z tych imprez przeznaczano na finansowanie Legionistów Józefa Piłsudskiego, którzy w tym czasie przebywali internowani przez Niemców w Beniaminowie k/Zgierza i Szczypiornie k/Kalisza.
Równocześnie, w tym samym czasie wzmagają się wśród członków orkiestry nastroje niepodległościowe. W Dobroniu powstaje oddział Polskiej Organizacji Wojskowej pod dowództwem Lucjana Kabzy, syna Wojciecha, do którego należą prawie wszyscy członkowie orkiestry dętej i Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia” (również kobiety).
Biorą też czynny udział w rozbrajaniu oddziałów niemieckich stacjonujących w Pabianicach i Dobroniu, w nocy z 10 na 11 listopada 1918 roku. Pełna odbudowa orkiestry dętej w Dobroniu następuje dopiero w 1920 roku, kiedy to do wsi powraca z wojska Lucjan Kabza i po zmarłym ojcu obejmuje kapelmistrzostwo. Tę funkcję będzie pełnił aż do 1975 roku.
Kolejną poważną przerwą w działalności orkiestry spowodowała II wojna światowa. Już we wrześniu 1939 roku instrumenty muzyczne zostały zarekwirowane i przekazane niemieckiej orkiestrze ze wsi Markówka. W 1940 roku większość członków orkiestry została wraz z rodzinami wysiedlona z Dobronia i wywieziona na przymusowe roboty lub osadzona na terenie Generalnej Guberni. Dopiero 25 stycznia 1945 roku do Dobronia powraca z rodziną Lucjan Kabza – kapelmistrz orkiestry. Następnego dnia z pomocą synów i innych członków orkiestry odbiera Niemcom z Markówki ocalałe jeszcze instrumenty muzyczne i reaktywuje działalność orkiestry. Już 1 maja 1945 roku 16 – osobowa orkiestra dobrońska bierze udział w powiatowych obchodach Święta Pracy w Łasku, a w czerwcu uczestniczy w Święcie Ludowym w Sędziejowicach.
Od momentu powstania, aż do 1956 roku orkiestra działa bez żadnego strategicznego sponsora utrzymując się jedynie z własnych funduszy. Społecznie kapelmistrzuje jej Lucjan Kabza. Z czasem coraz bardziej zaczynają mu pomagać synowie – Edward i Wiesław. Należy w tym miejscu podkreślić szczególny wkład w funkcjonowanie orkiestry Wiesława, młodszego syna Lucjana. Ten uzdolniony muzyk, a przede wszystkim świetny organizator miał od dawna skrystalizowany pogląd na rozwój życia kulturalnego w Dobroniu. To właśnie on, mając na względzie rozwój poziomu artystycznego orkiestry sprowadza do Dobronia pierwszych zawodowych kapelmistrzów: Stanisława Bartosika, Mikołaja Stanisławskiego i Aleksandra Matuszyńskiego.
W latach 1957 – 1989 patronat nad orkiestrą obejmuje Spółdzielczość Pracy. Powstaje Klub Spółdzielczy „Dobroń” obejmujący swą działalnością orkiestrę dętą i Zespół Pieśni i Tańca „Dobroń”, kierownikiem którego przez okres 30 lat była Barbara Żórawska. Dzięki tej opiece rozszerzyły się znacznie krajowe kontakty orkiestry, która regularnie zaczęła wyjeżdżać prezentując swe umiejętności.
Od 1990 roku orkiestra wchodzi w skład Gminnego Ośrodka Kultury w Dobroniu, a jednocześnie działa pod patronatem Ochotniczej Straży Pożarnej.
Orkiestra uczestniczy w licznych uroczystościach kościelnych i państwowych na terenie gminy, powiatu i województwa. Od 1946 roku uczestniczy regularnie w obchodach Święta Matki Boskiej Częstochowskiej na Jasnej Górze. Regularnie bierze udział w przeglądach, konkursach i festiwalach organizowanych przez władze spółdzielcze,
wojewódzkie, Polski związek Chórów i Orkiestr, Związek Ochotniczych Straży Pożarnych często zajmując czołowe miejsca. Repertuar obejmuje wiele gatunków muzycznych: marsze , pieśni okolicznościowe, utwory taneczne. Szczególnym wyróżnieniem dla członków dobrońskiej orkiestry, był fakt zaproszenia jej do uczestnictwa w powitaniu na Jasnej Górze Ojca Świętego – Jana Pawła II podczas jego pierwszej pielgrzymki do kraju w 1979 roku, oraz zasilenie składu 320 osobowej orkiestry, która uczestniczyła w uroczystościach na Lublinku, podczas wizyty Ojca Świętego w dniu 13 czerwca 1987 roku.
Liczne sukcesy orkiestry nie byłyby możliwe bez współpracy z wybitnymi fachowcami pracującymi od 1955 roku. Kolejno kapelmistrzami orkiestry byli: Stanisław Bartosik, Mikołaj Stanisławski, Aleksander Matuszyński,Władysław Gębicki, Kazimierz Szczepański.
Szczególnym optymizmem może napawać fakt, że ewidentnie nie grozi orkiestrze zaprzestanie działalności ze względu na brak nowych kandydatów. Grają dziś przedstawiciele już piątego pokolenia członków – założycieli orkiestry, co najlepiej świadczy o jej trwałej pozycji i znaczeniu dla lokalnego życia kulturalnego.